Ein kald kjellar full av varme

Olaen min har med god hjelp frå sin far, fyllt heile kjellaren vår med tørr og god ved. Flaks for meg som er så frostig, og som er mindre glad i høge strømrekningar. No satsar vi på at vi har fyr i peisen resten av den pissekalde vinteren vi har hatt til no. Tenke seg til meir kos enn å kunne sjå og høyre at det knitrar i peisen, med ein nyfødd liten bylt på brystet, te i koppen og ei god bok lett tilgjengeleg. Eg skal straks hive meg over "vidunderbarn". Eg gler meg.